Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Ο Καζαντζίδης στη Minos: Ένα γράμμα (1970)

Δεύτερη προσωπική κυκλοφορία του Στέλιου Καζαντζίδη από τη Minos μέσα στο 1970 μετά το δίσκο "Η στεναχώρια μου". Τίτλος της: "Ένα γράμμα". Ένας δίσκος με παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως και οι άλλοι αυτής της περιόδου, με ορθόδοξα λαϊκά τραγούδια μαζεμένα κυρίως από τις 45 στροφές του καιρού με υπογραφές γνωστών λαϊκών δημιουργών που στήριζαν σταθερά το ρεπερτόριο του μεγάλου βάρδου.
Ξεχωρίζουν ασφαλώς τα τραγούδια του μεγάλου λαϊκού δημιουργού Απόστολου Καλδάρα, ο οποίος άλλωστε υπήρξε ο συνθέτης που πρώτος έδωσε τραγούδι του στον Καζαντζίδη, όταν πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογρφαία το 1952 ("Για μπάνιο πάω"). Εδώ έχουμε τρία εξαιρετικά τραγούδια του Καλδάρα που γνώρισαν  ευρεία απήχηση: "Αν είν' η αγάπη έγκλημα", "Πυρετός" και "Στο τραπέζι που τα πίνω".
Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης τραγούδια του Θόδωρου Δερβενιώτη, του Μπάμπη Μπακάλη, του Βασίλη Βασιλειάδη και του ίδιου του Καζαντζίδη. Ένα μάλιστα από τα τραγούδια του Βασιλειάδη ("Κι οι άντρες κλαίνε") λειτούργησε στην εποχή του ως "απάντηση" του τραγουδιστή στο γνωστό σουξέ της Μαρινέλλας "Οι άντρες δεν κλαίνε" από το δίσκο "Σταλιά σταλιά" (1969) στον απόηχο του χωρισμού του διάσημου ζευγαριού! Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα ότι και στα δυο τους στίχους έγραψε ο Πυθαγόρας.
Σημειώνω επίσης τη διευκρίνιση του φίλου μου και έγκριτου ραδιοφωνικού παραγωγού Γιώργου Τσάμπρα ότι το μεγάλο σουξέ "Το ψωμί της ξενιτιάς" που στο δίσκο αποδίδεται στον Ιωάννη Βασιλόπουλο, στην πραγματικότητα γράφτηκε από τον συνθέτη Νάκη Πετρίδη που έχοντας τότε συμβόλαιο με άλλη εταιρία πούλησε τα δικαιώματα του τραγουδιού στον άσχετο με τη μουσική Ι. Βασιλόπουλο! Μάλιστα και η αναφερόμενη ως στιχουργός Π. Ζεμανίδου δεν ήταν παρά η κουμπάρα του Καζαντζίδη, ενώ οι στίχοι στην πραγματικότητα ανήκουν στον Ευάγγελο Ατραΐδη!

Να μη λησμονήσω, τέλος, να σημειώσω ότι η δεύτερη φωνή σε αρκετά τραγούδια του δίσκου ανήκει στη Λίτσα Διαμάντη.

(c) CD | Minos | 1970 | Πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: