Τρεις αγαπημένους Μάνους ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι, μακαρίτες δυστυχώς όλους. Ο παλιότερος και διασημότερος ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις φυσικά. Ακολουθούν οι δυο συνομήλικοι σχεδόν Μάνος Λοΐζος κια Μάνος Ελευθερίου. Μεταξύ τους οι καλλιτεχνικές συναντήσεις ήταν ανύπαρκτες, αν εξαιρέσουμε τέσσερα μόλις τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου από τον κύκλο "Ο οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι κι ο Αλκιβιάδης" (1974).
Σήμερα λοιπόν ο ένας από τους τρεις έχει γενέθλια. Ο διαχρονικός και πάντα αγαπημένος Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 22 Οκτωβρίου του 1937, κι αν ζούσε, θα ήταν πια 83 χρονών, λίγο μεγαλύτερος από τους συνοδοιπόρους του Δήμο Μούτση και Χρήστο Λεοντή. Ο Μάνος έφυγε νωρίς, στις 17 Σεπτέμβρη του 1982, μόλις 45 χρονών, έχοντας ήδη συνεισφέρει στο θησαυροφυλάκιο του ελληνικού τραγουδιού δεκάδες υπέροχες μελωδίες και μοναδικής ομορφιάς κύκλους τραγουδιών που ποτέ δεν έπαψαν να ακούγονται και να τραγουδιούνται.
Ο Μάνος Λοΐζος αποτελεί συγχρόνως και μοναδική περίπτωση δημιουργού που συνέχισε να δίνει το δισκογραφικό παρών ακόμη και ...μετά θάνατον! Χαρακτηριστική είναι η έκδοση των μελοποιημένων ποιημάτων του Ναζίμ Χικμέτ (1902-1963) με τίτλο "Γράμματα στην αγαπημένη" που κυκλοφόρησε μεταθανάτια με τη δική του φωνή σε μια αυτοσχέδια ηχογράφηση στο σπίτι του. Πρόκειται για μια εξαιρετικά αισθαντική προσέγγιση του συνθέτη στα βιωματικά αυτά ποιήματα του μεγάλου Τούρκου ποιητή που τον παίδευε για πολλά χρόνια, γιατί έψαχνε τα κατάλληλα ηχοχρώματα για την τελική ενορχήστρωση, την οποία δεν ολοκλήρωσε ποτέ.
Κι αν η επίσημη έκδοση του υλικού αυτού καταγράφεται στο ρεπερτόριο της Minos με έτος κυκλοφορίας το 1983, διασώζεται άλλη μία ανέκδοτη ηχογράφηση μεγάλου μέρους του έργου, η οποία πραγματοποιήθηκε στα στούντιο της Columbia πιθανότατα κατά το διάστημα 1975-76. Εδώ ερμηνευτής των τραγουδιών είναι ο τέταρτος αείμνηστος Μάνος στην παρέα μας, ο στιχουργός
Μανώλης Ρασούλης που ξεκίνησε ως τραγουδιστής και είχε ήδη μια μικρή συμμετοχή στα
"Νέγρικα" (1975). Πολύ ευαίσθητη ερμηνεία που παραμένει δυστυχώς ανέκδοτη.
Ο ίδιος ο Ρασούλης έχει γράψει σχετικά μ' αυτή την ηχογράφηση:
"Στα σκουπίδια της δισκογραφικής εταιρείας «Κολούμπια» βρέθηκε ανάμεσα στις ταινίες με ηχογραφήσεις και μια μπομπίνα με τραγούδια του Μάνου Λοϊζου σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ ,που τραγούδησα εγώ, σχεδόν πριν 30 χρόνια, σε μια συμπαθή δοκιμαστική προσπάθεια. Θα χάνονταν αν δεν τα έβρισκε ένας φίλος. Φανερώνει πόσο ήθελε ο Μάνος να τα πω εγώ αυτά τα τραγούδια, άλλωστε ακούγεται και ο ίδιος να με συμβουλεύει, να με ενθαρρύνει, να συμπληρώνει. Είναι ένα σπουδαίο ντοκουμέντο. Βάζω να ακούσουμε εκείνο το τραγούδι που δεν υπάρχει στο επίσημο CD αυτής της δουλειάς με τη φωνή του Μάνου που ήταν απλώς οδηγός για μένα και θα χάνονταν στη χωματερή αν δεν τα έβρισκε ο Βαγγέλης. Όταν τα 'κουσα συγκινήθηκα, και φυσικό ήταν. Αν και εκτός εποχής, έχουν μια διαχρονικότητα και μια σπάνια ποιότητα απ' όλες τις απόψεις. Αυτή είναι η άποψη μου. Ακούστε και σχηματίστε τη δική σας γνώμη."
(c) Aνέκδοτη ηχογράφηση | 1975-76 | Πηγή: Βασιλική/d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου