Ελένη Ροδά: Έλα κοντά μου (1982)

Η Ελένη Ροδά αποτελεί μια καλτ φυσιογνωμία μέσα στο καλλιτεχνικό στερέωμα από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60 και μετά. Παρά την εικόνα μιας μποέμικης παρουσίας, γεγονός είναι ότι ξεκίνησε φιλόδοξα μέσα από τη σχολή θεάτρου του Δημήτρη Ροντήρη, χωρίς πάντως να συνεχίσει στο πεδίο του σοβαρού θεάτρου, αλλά είχε σποραδικές εμφανίσεις στον κινηματογράφο με σημαντικότερες στιγμές τη συμμετοχή της στις ταινίες "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού (ντουμπλάροντας τη φωνή της πρωταγωνίστριας) και "Παραγγελιά" του Παύλου Τάσιου.

Νωρίς επίσης βρέθηκε και στο χώρο του πενταγράμμου με λιγοστές πάντως ηχογραφήσεις, αν και μερικές υπήρξαν ιδιαίτερα αξιόλογες, όπως η ερμηνεία τραγουδιών του Μάνου Λοΐζου ("Η δουλειά κάνει τους άντρες", "Απ' τη ζωή παράπονο δεν έχω"), του Δήμου Μούτση ("Τα καράβια μου", "Κάτω στα Πετράλωνα"), του Γιώργου Ζαμπέτα ("Βουρκωμένη Δευτέρα", "Το ανθρωπάκι"), του Γιώργου Κατσαρού, του Λυκούργου Μαρκέα και άλλων. Το 1974 από τη Minos κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκους με τίτλο "Η ατίθαση", όπου συγκεντρώθηκαν οι περισσότερες από τις πρώτες της ηχογραφήσεις, αν και η παρουσία της στα στούντιο γενικά δεν ήταν τακτική, για να μπορούμε να μιλήσουμε για μια συγκροτημένη τραγουδιστική καριέρα.

Το 1982 πάντως κυκλοφόρησε από την Interdisc ο 4ος προσωπικός της δίσκος με τίτλο "Έλα κοντά μου". Είχαν προηγηθεί οι προσωπικές της δουλειές "Μπράβο σου" (1978) και "Ράλλυ 2001" (1980) που τη συντηρούσαν υποτυπωδώς στο προσκήνιο. Ο δίσκος "Έλα κοντά μου" φέρει τη σφραγίδα του συνθέτη Δώρου Γεωργιάδη, ο οποίος έγραψε τα μισά τραγούδια, ενώ επιμελήθηκε την ενορχήστρωση ολόκληρου του άλμπουμ. Τα υπόλοιπα τραγούδια υπογράφονται από τους Γιώργο Ζαμπέτα, Φ. Μαρκάντονυ και Τόλη Βοσκόπουλο. Κάποια είναι σε δεύτερη εκτέλεση. Το υλικό γενικά κινείται στο ελαφρολαϊκό ύφος της εποχής, αλλά πέρασε μάλλον απαρατήρητο, αν και η τραγουδίστρια δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε κατά καιρούς να δίνει ένα παρών με πιο πρόσφατη ηχογράφηση το δίσκο "Κραγιόν" που εκδόθηκε το 2007.

(c) LP | Interdisc | 1982 | Πηγή: Δημ.Δημ., d58