Ο Γιώργος Μητσάκης (1921-1993) ολοκλήρωσε τη συνεργασία του με τη Lyra το 1978 ηχογραφώντας έναν ακόμη προσωπικό δίσκο στην εταιρεία με τίτλο "Ο Γιώργος Μητσάκης στα τραγούδια του". Ο δίσκος περιλαμβάνει δώδεκα επιλεγμένα παλιότερα τραγούδια του από το ανεξάντλητο ρεπερτόριό του που χτίστηκε τα προηγούμενα σαράντα περίπου χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του '40, όταν βρέθηκε στην παρέα των πρωτοπόρων του κλασικού ρεμπέτικου Μάρκου Βαμβακάρη, Βασίλη Τσιτσάνη και Απόστολου Χατζηχρήστου, ενώ μεταπολεμικά είχε μακρά συνεργασία με τον συνομήλικό του Μανώλη Χιώτη, ο οποίος φαίνεται ότι τον επηρέασε αποφασιστικό στον τρόπο παιξίματος του μπουζουκιού του.
Υπήρξε παραγωγικότατος τραγουδοποιός με άγνωστο αριθμό τραγουδιών που κυμαίνονται από 1500 ως ...5000! Σημασία πάντως έχει ότι μέσα σ' αυτή την τεράστια παραγωγή περιλαμβάνονται πολλά σπουδαία και διαχρονικά τραγούδια, ενώ κυρίως ξεχωρίζουν τα υποδειγματικά του ζεϊμπέκικα, αλλά και οι καλοδουλεμένοι και άρτιοι λαϊκοί του στίχοι, έτσι που να αποκαλείται μερικές φορές και ως "ποιητής" του ρεμπέτικου! Φυσικά στη λαμπρή αυτή διαδρομή ευτύχησε να ακούσει τα τραγούδια του από τις πιο ξεχωριστές φωνές του ρεμπέτικου (Στράτος Παγιουμτζής, Στέλλα Χασκίλ, Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Σωτηρία Μπέλλου, Μαρίκα Νίνου, Πρόδρομος Τσαουσάκης) ως τους μεγάλους λαϊκούς τραγουδιστές του '50 (Στέλιος Καζαντζίδης, Άννα Χρυσάφη, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια), αλλά και πολλούς της νεότερης γενιάς (Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Πάριος, Γιάννης Καλατζής, Καίτη Αμπάβη, Λίτσα Διαμάντη, Ρένα Κουμιώτη, Μιχάλης Βιολάρης).
Ο δίσκος λοιπόν του 1978 αποτελεί ένα κλείσιμο των λογαριασμών του συνθέτη με το παρελθόν ανθολογώντας δώδεκα ωραίες στιγμές από τις λιγότερο γνωστές, με εξαίρεση βέβαια τα κλασικά "Τα κάστρα του Γεντί Κουλέ" και "Απόψε είναι βαριά". Όλα τα τραγούδια έχουν δική του μουσική και στίχους, ενώ για πρώτη φορά αποφασίζει να τα ερμηνεύσει εξολοκλήρου μόνος του με τη βαριά αλλά γλυκόηχη φωνή του που παραπέμπει στις αυθεντικές φωνές του παλιού καιρού. Ο ίδιος επιμελήθηκε και την ενορχήστρωση, η οποία βασίζεται στην τυπική οργανική σύνθεση της παράδοσης του κλασικού ρεμπέτικου.
(c) LP | Lyra | 1978 | Πηγή: tzil./d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου