Αν και ολοκληρώσαμε το θεματικό κύκλο Η Lyra μετά το Νέο Κύμα, παραμένουμε στο ρεπερτόριο της ίδιας εταιρείας πριν από τη Μεταπολίτευση, για να σταθούμε σε έναν εμβληματικό δημιουργό του κλασικού λαϊκού τραγουδιού μας που διανύοντας κι αυτός τη δική του φάση προσαρμογής βρέθηκε την ίδια εποχή στο περιβάλλον της Lyra. Αναφέρομαι στον Γιώργο Μητσάκη (1919-1993), μέγιστο λαϊκό δημιουργό με καταγωγή από την Πόλη και με βαριά παρακαταθήκη στην κλασική περίοδο του ρεμπέτικου που ωστόσο δεν έπαψε να γράφει καινούργια τραγούδια και στα κατοπινά χρόνια μέχρι και τη δεκαετία που '70.
Εκείνο που αξίζει ίσως παραπάνω να τονίσουμε είναι ότι ο Μητσάκης και αρκετοί άλλοι σπουδαίοι λαϊκοί δημιουργοί (Τσιτσάνης, Καλδάρας, Δερβενιώτης, Ζαμπέτας κ.ά.) έδειξαν θαυμαστή προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα του λαϊκού ήχου που διαμορφώθηκαν μετά την κυριαρχία του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού με τους μπροστάρηδες Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι, αλλά και τους εμπνευσμένους επιγόνους τους, προχωρώντας σε εμπλουτισμό της λαϊκής ορχήστρας με καινούργια οργανικά ηχοχρώματα, ενίοτε συνεργαζόμενοι και με τις νέες δυνάμεις της στιχουργικής (Πυθαγόρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Χριστοδούλου, Σώτια Τσώτου κ.ά.) κι επιπλέον εμπιστευόμενοι τα τραγούδια τους στην καινούργια φουρνιά τραγουδιστών που υπηρετούσε τον καινούργιο ήχο (Μοσχολιού, Κόκοτας, Πουλόπουλος, Νταλάρας, Μητσιάς, Γαλάνη, Αλεξίου, Πάριος, Κουμιώτη, Βιολάρης, Καλατζής, Βοσκόπουλος κ.ά.).
Ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά συγκεντρώνει ένας πολύ αξιόλογος δίσκος του Γιώργου Μητσάκη που κυκλοφόρησε το 1973 από τη Lyra με τίτλο "Μονά ζυγά". Πρόκειται για ένα στιβαρό λαϊκό κύκλο δώδεκα τραγουδιών σε στίχους του δόκιμου στιχουργού Γιώργου Καλαμαριώτη, ο οποίος εκείνη την εποχή άρχισε να μας δίνει πολύ ενδιαφέρον στιχουργικό υλικό που αξιοποιήθηκε από σημαντικούς συνθέτες, όπως ο Αργύρης Κουνάδης ("Ρόδα είναι και γυρίζει", "Το ταξίδι"), ο Μίμης Πλέσσας ("Εκείνη τη νύχτα") και ο Γρηγόρης Σουρμαΐδης ("Στο δρόμο για το Τσιμενλί"). Πρώτος χρονικά σ' αυτή τη σειρά ήταν ο δίσκος του Μητσάκη που έδωσε την ευκαιρία στον μεγάλο λαϊκό τραγουδοποιό να αναγεννηθεί γράφοντας μερικά όμορφα λαϊκά τραγούδια, χωρίς πάντως να έχει καμία αναστολή να καταφύγει ενίοτε και σε μια ετερόκλητη ποικιλία ήχων που παραπέμπουν είτε στη σμυρναίικη σχολή, είτε στην ποντιακή παράδοση, είτε ακόμη και σε τσιγγάνικες λυγμικές μελωδίες! Κορυφαίες στιγμές πάντως του δίσκου είναι δυο δυνατά ζεϊμπέκικα που γνώρισαν μάλιστα και μεγάλη επιτυχία, δηλαδή το ομώνυμο "Μονά ζυγά" και το συγκλονιστικό "Οι διακόσιοι της Καισαριανής", καθώς και το χασαποσέρβικο "Μα εγώ 'μαι Πολιτάκι".
Άξιοι ερμηνευτές των τραγουδιών η εξαιρετική Ρένα Κουμιώτη στην κορύφωση της καριέρας της έχοντας πίσω της την πρόσφατη συμμετοχή της στους δίσκους "Το θαλασσινό τριφύλλι" του Λίνου Κόκοτου και τους "12 μήνες" του Βασίλη Κουμπή και συμμετέχοντας παράλληλα στο δίσκο "Θάλασσα πικροθάλασσα" του Μίμη Πλέσσα. Ο Δημήτρης Ζευγάς συμμετέχει επίσης ερμηνεύοντας τρία τραγούδια, ενώ από δύο τραγούδια αποδίδουν ο Μιχάλης Βιολάρης και ο καινούργιος λαϊκός τραγουδιστής Γιάννης Μπογδάνος (ανιψιός του Γρηγόρη Μπιθικώτση).
(c) LP | Zodiac/Lyra | 1973 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Αυτά είναι... (τα διαμάντια που λέγαμε)... Ένας β' δίσκος της εποχής σε σύγκριση με τα μεγάλα που έχουμε συνηθίσει, που χάθηκε στον χρόνο (αν δεν μας τον παρουσίαζες, για να ψάξουμε να βρούμε τα τραγούδια), και που από την μιά μας πλουτίζει, από την άλλη μας θλίβει... Για το πόσο θα θέλαμε έναν τέτοιο β' δίσκο της εποχής του '70, έστω σε αναλογία, να παρουσιαστεί σήμερα, με την λογική, το ύφος, τις φωνές, τις μελωδίες... Μακάρι να είχαμε σήμερα τους β' δίσκους των '60 και '70... (Και μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η φωνή του Ζευγά, τον είχα ακούσει φευγαλέα αλλά δεν τον ήξερα... Όντως μεγάλη απώλεια....) Ευχαριστούμε.
Δημοσίευση σχολίου