Νίκος Δανίκας: Ροζ προκηρύξεις (1976)

Μιας και η κουβέντα μας με το δίσκο "Η αγωγή του πολίτου" (1975) έφερε στο προσκήνιο τον εμβληματικό περφόρμερ, ηθοποιό και τραγουδιστή Γιώργο Μαρίνο, λέω να σταθούμε λίγο παραπάνω στον εξαιρετικά προικισμένο και πολυσχιδή αυτόν καλλιτέχνη που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60, ενώ το 1962 τον βρίσκουμε να παίζει και να τραγουδά στην περίφημη "Οδό Ονείρων" του Μάνου Χατζιδάκι. Το 1967 θα ηχογραφήσει δυο 45άρια με νεοκυματικού ύφους τραγούδια του Βασίλη Δημητρίου και της Ηλέκτρας Παπακώστα και θα κλείσει τη δεκαετία με αρκετές σκόρπιες ηχογραφήσεις για τις 45 στροφές και την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου ("Μια ζωντανή παρουσίαση"). Η δεκαετία του '70 στάθηκε η πιο παραγωγική του στη δισκογραφία με πολλές ενδιαφέρουσες συνεργασίες, όπως αυτές με τον Γιώργο Κριμιζάκη στο δίσκο "Η αγωγή του πολίτου" και κυρίως με τον Μίμη Πλέσσα ("Λουκιανού νεκρικοί διάλογοι", "Παράσταση").

Την ίδια εποχή συναντήθηκε και με τον συνθέτη Νίκο Δανίκα, πρώτα το 1972 με τις "Σκηνές και εικόνες" και μεταπολιτευτικά με τις "Ροζ προκηρύξεις". Ας σταθούμε λοιπόν σ' αυτό το δίσκο που με τη λέξη "προκηρύξεις" στον τίτλο μοιάζει να συμπλέει με το πνεύμα του μεταπολιτευτικού πολιτικού τραγουδιού, αλλά έρχεται ο προσδιορισμός "ροζ", για να μας υποδείξει ξεκάθαρα ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτικές μπροσούρες, αλλά με θεματολογία "ροζ" χρώματος, δηλαδή με ευφάνταστες θεατρικές εικόνες, όπου πρωταγωνιστούν γυναικείες φιγούρες και αλλόκοτες ερωτικές περιπέτειες που ανακατεύουν αυθαίρετα το χρόνο και φέρνουν στο προσκήνιο πότε την Ασπασία του Περικλέους και πότε τη "χλωμή Αφρώ" ή τη "δεσποινίδα Θεώνη", αμφότερες με ακραιφνή φιλοβασιλικά φρονήματα που ονειρεύονται να εξαργυρώσουν την προίκα τους με τη χαρά της ερωτικής τους συνεύρεσης με τους ...τριακόσιους του Λεωνίδα, μαζί με πολλά άλλα ευτράπελα που κινούνται στον αντίποδα του μουσικού συρμού της εποχής σαν μια φωνή διαμαρτυρίας μάλλον για τη νέα ...τυραννία! 

Όλα αυτά τα εξωφρενικά ευρήματα ανήκουν στην ευφάνταστη γραφή του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα και μεταφραστή Παύλου Μάτεσι, ο οποίος υπογράφει τους σπινθηροβόλους στίχους των τραγουδιών που μελοποίησε με κέφι και θεατρικού ύφους ρυθμικά μουσικά θέματα ο Νίκος Δανίκας, για να αποκτήσουν την τελική τους υπόσταση μέσα από την απόλυτα εκφραστική ερμηνεία του Γιώργου Μαρίνου. Συμμετέχουν επίσης η Κατερίνα Γιαννακοπούλου και η Σοφία Χρήστου.

Σημειώνω ότι η μεταγενέστερη ψηφιακή επανέκδοση του δίσκου (1995) εμπλουτίστηκε με τα τραγούδια "Η Μαρία του Οκτώβρη" και "Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα" σε μουσική του Δανίκα, στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνεία του Γιώργου Μαρίνου που είχαν αρχικά κυκλοφορήσει σε δισκάκι 45 στροφών το 1975.

(c) LP | Lyra | 1976 | Πηγή: tzil/d58