Η κινηματογραφική μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη κατά τη δεκαετία του '80 ήταν ιδιαίτερα παραγωγική μέσα από συνεργασίες με τους περισσότερους εκπροσώπους του νέου ελληνικού κινηματογράφου, αν και στενότερη σχέση ανέπτυξε με τον Παντελή Βούλγαρη που προέρχεται από την προηγούμενη γενιά κινηματογραφιστών.
Με τον Παντελή Βούλγαρη λοιπόν συνεργάζεται και πάλι τρία χρόνια μετά τα πολύ πετυχημένα "Πέτρινα χρόνια". Το 1988 συναντιούνται για δεύτερη φορά στην ταινία "Η φανέλα με το 9", που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μένη Κουμανταρέα (1931-2014), το οποίο είχε εκδοθεί το 1985 από τις εκδόσεις Κέδρος και αναφέρεται στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Το σενάριο έγραψε ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος και πρωταγωνίστησαν οι Στράτος Τζώρτζογλου, Θέμις Μπαζάκα, Νίκος Μπουσδούκος, Θανάσης Μυλωνάς, Νίκος Τσαχιρίδης, Σταμάτης Τζελέπης κ.ά.
Ο Σπανουδάκης έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον soundtrack που διαφέρει αρκετά από τα προηγούμενα, καθώς τα οργανικά ατμοσφαιρικά θέματα εναλλάσσονται με λαϊκά μοτίβα και τραγούδια με μπουζούκι. Ξεχωρίζουν δυο λαϊκά τραγούδια σε στίχους του συνθέτη: "Ένας, αλλά λέων" και "Ζωή κλεμμένη". Το πρώτο ερμηνεύει ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, ενώ το δεύτερο - ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του συνθέτη - η Κατερίνα Σιαπαντά, αν και πιο γνωστό έγινε σε μια δεύτερη εκτέλεσή του από την Ελευθερία Αρβανιτάκη ένα χρόνο αργότερα από το δίσκο "Τανιράμα".
Περιλαμβάνονται επίσης και δυο χορωδιακά τραγούδια ως ύμνοι δύο αντιπάλων ποδοσφαιρικών ομάδων σε στίχους του Παντελή Βούλγαρη, ο οποίος μάλιστα συμμετέχει στην αυτοσχέδια χορωδία που τα ερμηνεύει. Μπουζούκι παίζει ο Βασίλης Ηλιάδης.
(c) CD | PolyGram/Mercury | 1988 | Πηγή: ΟΟ/d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου