Σωκράτης Μάλαμας, Μελίνα Κανά: Της μέρας και της νύχτας (1992)

Μετά την ενθαρρυντική αποδοχή του δεύτερου προσωπικού του δίσκου ("Παραμύθια", 1991) ο Σωκράτης Μάλαμας πορεύεται πλέον με πιο σίγουρο βηματισμό, όπως θα φανεί από τις σπουδαίες δουλειές που θα έρθουν τα αμέσως επόμενα χρόνια, ενώ παράλληλα θ' αρχίσει και τα ανοίγματα σε συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Έτσι το 1992 αποφάσισε να γράψει τα τραγούδια της πρώτης προσωπικής δουλειάς μιας καινούργιας γυναικείας φωνής που έμελλε κι αυτή να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια.

Ο λόγος για τη Μελίνα Κανά, η οποία μόλις την προηγούμενη χρονιά έκανε το παρθενικό της δισκογραφικό βήμα με το δίσκο "Μυστικά τραγούδια" του Νίκου Μαμαγκάκη. Την ίδια χρονιά μάλιστα είχε ερμηνεύσει κι ένα τραγούδι στο δίσκο "Παραμύθια" του Σωκράτη Μάλαμα, με αποτέλεσμα αυτή η γνωριμία να οδηγήσει σε ολοκληρωμένη συνεργασία, η οποία ήρθε την επόμενη χρονιά με τον κύκλο τραγουδιών "Της μέρας και της νύχτας". 

Πρόκειται για έναν όμορφο λαϊκό δίσκο με ένδεκα τραγούδια γραμμένα πάνω στη φωνή της ερμηνεύτριας, όλα σε μουσική του Σωκράτη Μάλαμα, ενώ τους στίχους έγραψαν ο Μανώλης Ρασούλης και ο Γιάννης Τσατσόπουλος. Ο δίσκος σφραγίστηκε από την ανεπανάληπτη επιτυχία του αργού ζεϊμπέκικου "Να βάλω τα μεταξωτά", αλλά νομίζω πως οι κορυφαίες του στιγμές είναι οι ευαίσθητες και μελαγχολικές μπαλάντες "Μ' ένα γιατί" και "Πιες". Θα ξεχώριζα επίσης το "Χίλια πρόσωπα", το μοναδικό με στίχους του ίδιου του Μάλαμα, ο οποίος συμμετέχει και στην ερμηνεία του, ενώ μόνος του αποδίδει το "Πιες" που κλείνει το δίσκο.

Η εξαιρετική ερμηνεία της Μελίνας Κανά ασφαλώς συνέβαλε στην επιτυχία του δίσκου, αλλά και στην προσωπική της καθιέρωση. Σήμερα θεωρείται πλέον δίσκος αναφοράς για το προσωπικό της ρεπερτόριο κι ασφαλώς μια ξεχωριστή στιγμή στη δισκογραφία του Μάλαμα. Την ενορχήστρωση των τραγουδιών επιμελήθηκε ο συνθέτης μαζί με τον Στέργιο Γαργάλα και φυσικά η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου.

(c) CD | Lyra | 1992 | Πηγή: d58