Τραγουδοποιοί του '90 - Ορφέας Περίδης: Καλή σου μέρα αν ξυπνάς (1996)

Μετά την πρωτόλεια δισκογραφική του κατάθεση, "Αχ, ψυχή μου φαντασμένη" (1993), η οποία ήταν ένα ξεκαθάρισμα λογαρισμών με το παλιότερο υλικό του που δίσταζε αρχικά να δημοσιοποιήσει, ο τραγουδοποιός Ορφέας Περίδης προχωράει σύντομα σε μια καινούργια δουλειά με φρέσκο υλικό που αποτέλεσε τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο τρία χρόνια αργότερα με τίτλο "Καλή σου μέρα, αν ξυπνάς".

Χωρίς περιστροφές θα πω ότι αυτή η δεύτερη δουλειά του αποτελεί και την πιο σημαντική της καριέρας του, όπου πλέον οι μελωδίες και τα λαϊκά στοιχεία των τραγουδιών του έχουν κατακτήσει ένα ζηλευτό επίπεδο ωριμότητας κι όλα μαζί ερμηνευμένα συναρπαστικά από τη ζεστή κι εκφραστική φωνή του με πολύ προσεγμένη ενορχήστρωση που επιμελήθηκε ο ίδιος.

Εδώ λοιπόν θα βρούμε όλα τα αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της τέχνης του Ορφέα Περίδη να απλώνονται αβίαστα και να σχηματοποιούνται σε τραγούδια που δε δείχνουν να βολεύονται σε εύκολα κλισέ, αλλά διατρέχουν με άνεση ποικίλα μουσικά πεδία. Το λαϊκό στοιχείο είναι εμφανές με τραγούδια, όπως ο "Καφές" (με ηχοχρώματα ανατολίτικου αμανέ), το "Κάτι μου κρύβεις" (ένα υποδειγματικό λαϊκό τραγούδι στο ύφος των σουξέ της πίστας), το ορθόδοξο ζεϊμπέκικο "Στάγδην βραδέως" ή το πιασάρικο ρυθμικό "Εθνικό έλλειμμα". Και μαζί κάποιες ροκ πινελιές ("Τα τραγούδια μου τ' αμερικάνικα") ή ακόμη και χιπ χοπ ("Είμαστε όλοι εδώ"), ενώ στο ύφος των πρώτων του σουξέ "Φωτοβολίδα" και "Φεύγω" είναι γραμμένο το πολυακουσμένο "Αχ, να σε δω". 

Το στοιχείο όμως της ακαταμάχητης γοητείας του δίσκου είναι οι υπέροχες ρεμβαστικές μελωδίες που τον κοσμούν, όπως τα: "Δε σε κοιτάω στα μάτια", "Αυγερινός", "Καρδερίνα" και "Ατέλειωτο τραγούδι". Η στιχουργική του περιδιαβαίνει μιαν ετερόκλητη θεματολογία, άλλοτε ερωτική, άλλοτε στοχαστική κι άλλοτε αιχμηρά πολιτική. Ένας δίσκος ώριμος και χυμώδης που εξακολουθεί να ακούγεται με ξεχωριστό πάντα ενδιαφέρον.

(c) CD | ΑΚΤΗ | 1996 | Πηγή: d58