Τραγουδοποιοί του '90 - Νίκος Ζούδιαρης: Αφήλιο (1998)

Έχοντας πίσω του ήδη τη διπλή άκρως επιτυχημένη συνεργασία του με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη ("Στην Αγορά του Κόσμου" 1993, "Όπως μυστικά και ήσυχα" 1995) ο Νίκος Ζούδιαρης συνεχίζει την πορεία του στο ελληνικό τραγούδι με νέες συνεργασίες που θα αποφέρουν πολλά όμορφα τραγούδια τα επόμενα χρόνια.

Το 1998 λοιπόν μας δίνει τη σημαντικότερη - κατά τη γνώμη μου - δισκογραφική του δουλειά με τίτλο "Αφήλιο", έναν χορταστικό κύκλο  δεκατεσσάρων καινούργιων τραγουδιών με πιο εμφανή πλέον τη ροκ διάθεση του δημιουργού, αν και η αλήθεια είναι ότι ο δίσκος αρχικά αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη ή ακόμη και αρνητικά από τη δισκοκριτική της εποχής του. Δεν ξέρω αν παραμένει η ίδια οπτική απέναντι σ' αυτή τη δουλειά, αλλά δύσκολα μπορώ να φανταστώ έναν απαιτητικό ακροατή που να μη νιώσει βαθιά συγκίνηση ακούγοντας τις εξαίσιες λυρικές στιγμές αυτού του δίσκου, όπως: "Χαιρετισμοί" (από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια των τελευταίων χρόνων), "Παραμύθια στον τσίγκο", "Δεν σε βρήκα", "Μια κρύα νύχτα", "Χωρίς εσένα", "Από χειμώνα σε χειμώνα".

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η στιχουργική εξέλιξη του Ζούδιαρη με υλικό που σφύζει από βιωματικές αναφορές και μια επιθυμία για επικοινωνία και φως μέσα στο σκοτάδι της ζωής και του θανάτου, όπως αναφέρει κι ο ίδιος στο ένθετο σημείωμά του εξηγώντας τον τίτλο του δίσκου. Εδώ μάλιστα δοκιμάζει και τις φωνητικές του δυνατότητες ερμηνεύοντας αρκετά τραγούδια ο ίδιος, αλλά βέβαια είναι η παρουσία της Τάνιας Τσανακλίδου με την εξαίσια ελεγειακή εκφραστικότητα της φωνής της που δικαιώνει πέρα για πέρα το συγκεκριμένο υλικό. Ως ερμηνευτές συμμετέχουν επίσης ο Νίκος Κουρουπάκης και ο παλιός συνεργάτης του συνθέτη Τάκης Μπουρμπάς, ενώ την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Νίκος Καλαντζάκος μαζί με τον Νίκο Ζούδιαρη και τον Τάκη Μπουρμά. Οι ηλεκτρικές κιθάρες του Άκη Τουρκογιώργη και το βιολί του Θάνου Γκιουλεντζή προσδίδουν ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα στα τραγούδια αυτού του σπουδαίου δίσκου.

(c) CD | Polygram | 1998 | Πηγή: d58