.jpg)
Ένας ακόμη αξιόλογος τραγουδοποιός που ξεπήδησε από τη γόνιμη δεκαετία του '90 είναι ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης (Καλαμάτα, 1969), ο οποίος ξεκίνησε από σχήματα παραδοσιακού προσανατολισμού (Νεάρχου Παράπλους, Χαΐνηδες), πριν αποφασίσει να χαράξει τον προσωπικό του δρόμο, τον οποίο συνεχίζει με επιτυχία μέχρι σήμερα.
Μέσα στην πρώτη αυτή δεκαετία της παρουσίας του στα μουσικά μας πράγματα μάς έδωσε δύο προσωπικούς δίσκους, "Παραμύθι με λυπημένο τέλος" (1995) και "Κακές συνήθειες" (1998), οι οποίοι είναι και οι αξιολογότεροι της καριέρας του και είχαν καλή απήχηση στο κοινό, ώστε να συμβάλουν αποφασιστικά στην καθιέρωσή του.
Το 1995 λοιπόν κυκλοφόρησε ο κύκλος τραγουδιών "Παραμύθι με λυπημένο τέλος" που περιλαμβάνει δεκατέσσερα μέρη, σχεδόν όλα σε δική του μουσική και στίχους, μέσα από τα οποία αποκαλύπτει ένα αξιόλογο ταλέντο στο σκάρωμα άρτιων τραγουδιών, όπου συνυπάρχουν ετερόκλητα μουσικά υλικά παρμένα είτε από την παραδοσιακή μας μουσική με σαφή κρητική απόχρωση, είτε κι από κλασικές φόρμες, όπως το βαλς, ή ακόμη και από το διεθνές μουσικό πεδίο, όπως το μπλουζ και η ροκ, αλλά και από το λαϊκό τραγούδι. Η ενορχήστρωση βασίζεται πολύ στην κρητική λύρα και την κιθάρα, ενώ είναι εμφανής και η επιρροή από τον ήχο των Πυξ Λαξ, οι οποίοι άλλωστε συμμετέχουν στο δίσκο, είτε στο μουσικό μέρος, είτε στο ερμηνευτικό.
Έχει πολλές ωραίες στιγμές ο δίσκος. Θα ξεχώριζα κυρίως τρία τραγούδια: "Τα μπλουζ της άγριας νιότης", "Παραμύθι με λυπημένο τέλος", "Νεράιδα δίχως παραμύθι". Δυο τραγούδια ("Μάτια που δε βλέπονται", "Ο παραμυθάς") είναι γραμμένα σε ρυθμό βαλς, άλλα δυο σε ρυθμό ζεϊμπέκικο ("Πεθαμένες καλησπέρες", "Τραγούδι της πεταλούδας"), ενώ το τραγούδι "Δε μ' ενοιαξε να χάσω" πατάει πάνω στο οικείο ύφος των Πυξ Λάξ.
Πάντως το κυριότερο προσόν του Μιλτιάδη Πασχαλίδη είναι η ωραία φωνή που διαθέτει. Ο ίδιος άλλωστε ερμηνεύει τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου, ενώ συμμετέχουν τα βασικά μέλη των Πυξ Λαξ, δηλαδή ο Φίλιππος Πλιάτσικας, o Μπάμπης Στόκας και ο Μάνος Ξυδούς, αλλά και ο Θοδωρής Παυλάκος με τη Γιώτα Νέγκα.
(c) CD | Minos-EMI | 1995 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου