.jpg)
Μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε ο δίσκος "Στην Αγορά του Κόσμου" (1993) της πρώτης συνάντησης του τραγουδοποιού Νίκου Ζούδιαρη με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη φυσικό ήταν να ακολουθήσει και μια συνέχεια πάνω στην ίδια γραμμή, η οποία ήρθε το 1995 με το άλμπουμ "Όπως μυστικά και ήσυχα", με το οποίο κλείνει αυτός ο πολύ πετυχημένος κύκλος συνεργασίας που απέφερε δύο από τους πιο δημοφιλείς δίσκους της δεκαετίας του '90 που επέβαλαν τους δυο αξιόλογους καλλιτέχνες, οι οποίοι πάντως στη συνέχεια θα ακολουθήσουν ανεξάρτητες πλέον διαδρομές στο ελληνικό τραγούδι.
Ο κύκλος τραγουδιών "Όπως μυστικά και ήσυχα" περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια σε στίχους και μουσική του Νίκου Ζούδιαρη, όλα ερμηνευμένα εξαιρετικά από τον Αλκίνοο. Η μουσική κινείται στην ίδια περίπου γραμμή και πάλι, όπως στον προηγούμενο δίσκο, ίσως με μια πιο ροκ διάθεση, αλλά θεωρώ ότι εδώ ο δημιουργός εμφανίζεται πιο ώριμος πλέον με πιο ομοιογενή ήχο και πιο εμπνευσμένες μελωδίες.
Όλα τα τραγούδια, από το πρώτο ως το τελευταίο, είναι πολύ αξιόλογα, αλλά χωρίς αμφιβολία δύο είναι αυτά που γνώρισαν τη μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό. Μιλώ βέβαια για το συγκινητικό "Βόσπορο" με τους ανατολίτικους χρωματισμούς και τη συναρπαστική μπλουζ μπαλάντα "Δεν μπορώ". Εξίσου συναρπαστικές πάντως είναι κι άλλες στιγμές του δίσκου, όπως το "Αόρατο δίχτυ", το "Ήρθε ένας μάγος", το "Πέρασα χθες" και η ομότιτλη υποβλητική μπαλάντα του φινάλε. Η ορχήστρα κάτω από την καθοδήγηση του Γιώργου Ανδρέου αναδεικνύει με γοητευτικά ηχοχρώματα το μελωδικό πλούτο που καταθέτει ο συνθέτης. Το συμβολικό και πρωτότυπο εξώφυλλο - πρωτότυπο, γιατί δεν περιέχει κανένα στοιχείο για το περιεχόμενο του δίσκου - κοσμείται από ζωγραφικό πίνακα του βραβευμένου Κύπριου ζωγράφου Άντη Ιωαννίδη, πατέρα του Αλκίνοου.
(c) CD | Polygram | 1995 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου