Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

Γιώργος Κατσαρός - Πυθαγόρας: Ο κάμπος (1974)

Ολοκληρώνουμε σήμερα το αφιέρωμα στη γόνιμη συνεργασία του Γιώργου Κατσαρού με τον Πυθαγόρα, η οποία απέδωσε πλούσιους καρπούς ιδιαίτερα στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '70. Και ολοκληρώνουμε με έναν καλό, αλλά - παραδόξως για τα στάνταρ των δύο δημιουργών - μάλλον άγνωστο δίσκο τους που κυκλοφόρησε από την Columbia, επίσης το 1974, όπως και οι "13 Περιπτώσεις". Τίτλος του δίσκου: "Ο κάμπος". Αποκλειστική ερμηνεύτρια η Δήμητρα Γαλάνη.
Θα έλεγα πρώτα πρώτα ότι αυτή δουλειά μοιάζει να είναι η συμβολή των δημιουργών στο κυρίαρχο τότε κλίμα του πολιτικού τραγουδιού με μια ματιά όμως πολύ πιο ήπια και φολκλορική για τον κόσμο της υπαίθρου και της αγροτιάς. Το θέμα φαίνεται πως ήταν αρκετά οικείο τη συγκεκριμένη περίοδο στο ελληνικό τραγούδι. Είχε προηγηθεί ο νεανικός δίσκος "Απέραντα χωράφια" (1972) του Κώστα Τουρνά, αλλά μέσα στο 1974 είχε εκδοθεί ο πολύ σημαντικός "Θεσσαλικός κύκλος" του Γιάννη Μαρκόπουλου κι ένα χρόνο αργότερα θα κυκλοφορήσουν τα "Αγροτικά" του Θωμά Μπακαλάκου σε ένα τελείως διαφορετικό ύφος.
Ο δίσκος του Κατσαρού ατενίζει τον αγροτικό κόσμο με μια ματιά περισσότερο γραφική, με αναφορές στον τροπο ζωής της υπαίθρου και μουσικές επιρροές από τους γνώριμους ήχους των πανηγυριών και των λαϊκών δρώμενων της αγροτιάς. Στην ορχήστρα του έχει ενσωματώσει ηχοχρώματα από το σαντούρι και το κλαρίνο ακριβώς για τον ίδιο σκοπό. Αλλά ανάμεσα στα υπόλοιπα τραγούδια έχουν χωρέσει και μερικές πολύ όμορφες μπαλάντες με μικρή ή καμία σχέση με τη θεματολογία του δίσκου. Ξεχωρίζουν ασφαλώς οι μελωδικές στιγμές του "Χωρίσαμε αλλά..." (από τα ωραιότερα τραγούδια του συνθέτη), του "Κάπου νύχτωσε" και του "Πώς να μιλήσω"

Υπέροχη η ερμηνεία της Δήμητρας Γαλάνη που αν και νεότατη ακόμη, είχε ήδη ωριμάσει πλήρως ερμηνευτικά έχοντας κιόλας πίσω της μεγάλες συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Δήμο Μούτση, τον Γιάννη Σπανό, τον Βασίλη Δημητρίου και άλλους.

(c) CD | EMI Columbia | 1974 | Πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: