Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

Δημήτρης Ψαριανός: Μια ευαίσθητη φωνή

Έφυγε από κοντά μας κι ο Δημήτρης Ψαριανός (1948-2020), ο υπερευαίσθητος κι εκφραστικός ερμηνευτής του "Μεγάλου Ερωτικού", αλλά και πολλών άλλων ξεχωριστών στιγμών του "έντεχνου" ρεπερτορίου, κυρίως στα χρόνια του '70, έστω κι αν η δημοφιλία του περιοριζόταν σε έναν μάλλον στενό κύκλο εκλεκτικών φιλόμουσων που παρακολουθούσε με ξεχωριστό ενδιαφέρον και αγάπη την ανοδική πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και την κατοπινή περιθωριοποίησή του, είτε λόγω της αποκλίνουσας κατεύθυνσης που πήρε στη συνέχεια το τραγούδι, είτε λόγω της προσωπικής του αποκλίνουσας κατεύθυνσης στη ζωή.
Εμφανίστηκε στο τραγούδι το 1968, ενώ το 1971 καταγράφεται η πρώτη συνθετική του απόπειρα στο δίσκο "Ωτοστόπ" του Θανάση Γκαϊφύλλια, όπου συμμετέχει με δυο ροκ μπαλάντες, από τις οποίες μάλιστα η μία ("Τεμπελιά") αποτελεί μελοποιημένο σατιρικό ποίημα του Γεώργιου Σουρή γραμμένο σε ύφος ρυθμικής κάντρι που θυμίζει πολύ το περίφημο "Nashville Skyline Rag" του Bob Dylan!
Η επόμενη χρονιά υπήρξε ο μεγάλος και αξεπέραστος σταθμός στη μουσική του διαδρομή με την εμβληματική ερμηνεία του στο αριστούργημα του Μάνου Χατζιδάκι "Ο Μεγάλος Ερωτικός", δίπλα στην ιέρεια του ελληνικού τραγουδιού Φλέρυ Νταντωνάκη.
Ακολούθησαν πάμπολλες συμμετοχές του σε πολλούς αξιόλογους δίσκους, οι περισσότεροι από τους οποίους φιλοξενούνται ήδη στο Δισκοβόλο. Τους καταγράφω κατά χρονολογική σειρά:
  • 1974. Σκλάβοι πολιορκημένοι: Μουσική Νίκου Μαμαγκάκη, ποίηση Κώστα Βάρναλη. Τραγουδά μαζί με τη Μαρία Δημητριάδη
  • 1974. Ρόδα είναι και γυρίζει: Μουσική Αργύρη Κουνάδη. Μαζί με τη Ρένα Κουμιώτη και την Ελένη Βιτάλη
  • 1974. Εκείνη του νύχτα: Μουσική Μίμη Πλέσσα. Μαζί με την Ελένη Βιτάλη, τον Βλάση Μπονάτσο και τη Μαρία Δουράκη.
  • 1975. Στ' ουρανού τα περιβόλια: Μουσική Γιώργου Κοντογιώργου. Μαζί με την Ισιδώρα Σιδέρη.
  • 1975. Καινούργια μέρα: Μουσική του Στέλιου Φωτιάδη. Μαζί με Βλάση Μπονάτσο και Δέσποινα Γλέζου.
  • 1975. Μαγικά ταξίδια: Μουσική του Κώστα Καπλάνη. Μαζί με την Έλενα Κωστή.
  • 1977. Χαμένα χρόνια: Μουσική του Μίμη Πλέσσα. Μαζί με Γιώργο Μαρίνο και Βούλα Σαββίδη.
  • 1979. Λουκιανού διάλογοι: Μουσική του Μίμη Πλέσσα. Μαζί με Σάκη Μπουλά, Κάτια Μπαλανίκα κ.ά.
  • 1979. Λοταρία: Μουσική Στέλιου Φωτιάδη. Μαζί με Αντώνη Καλογιάννη και Ελίνα Παπανικολάου.
  • 1979. Δημήτρης Ψαριανός: Ο πρώτος προσωπικός του δίσκος με συνθέσεις δικές του και του Στέλιου Φωτιάδη.
  • 1980. Τα ερωτικά: Μουσική του Χρήστου Γκάρτζου πάνω σε ποίηση Pablo Neruda.
  • 1981. Τα τραγούδια που αγαπώ: Προσωπικός δίσκος με δεύτερες εκτελέσεις.
  • 1982. Κέντρο διερχομένων: Μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη σε ποίηση Γιώργου Ιωάννου. Μαζί με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Δημήτρη Κοντογιάννη.
  • 1988. Από έρωτα: Μουσική του Θωμά Μπακαλάκου. Μαζί με την Ελίνα Παπανικολάου και τον Γιάννη Γιοκαρίνη.

Έχει μερικές ακόμη συμμετοχές και κάποιες προσωπικές δοευλειές που πάντως δεν αρκούσαν, για να τον κρατήσουν στην επικαιρότητα, με αποτέλεσμα να χαθεί σταδιακά από το προσκήνιο αφήνοντας όμως πίσω του ισχυρό αποτύπωμα στο ελληνικό τραγούδι με τις δυνατές ερμηνείες του που έχουν καταγραφεί στο βινύλιο...




1 σχόλιο:

Little Bill είπε...

Καλό Ταξίδι Δημήτρη