Η τραγουδοποιός Λένα Πλάτωνος: Μάσκες ηλίου (1984)

Έχοντας ήδη στις αποσκευές της τις δυνατές μουσικές στιγμές που μας χάρισε με τη "Λιλιπούπολη" (1980) και το "Σαμποτάζ" (1981) η Λένα Πλάτωνος προχωρά δυναμικά στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού με τον αριστουργηματικό της Καρυωτάκη (1982) και κλείνει τους λογαριασμούς της με τον μεγάλο της μέντορα ηχογραφώντας το θαυμάσιο άλμπουμ "Το '62 του Μάνου Χατζιδάκι" (1983), για να ξανοιχτεί πλέον ανεξάρτητη σε καινούργια πεδία με μια μουσική γλώσσα ανοιχτή σε επίμονους πειραματισμούς με τον ηλεκτρονικό ήχο, αλλά και τη στιχουργική της.

Έτσι έρχεται το 1984 το άλμπουμ "Μάσκες ηλίου" που αποτελεί την απαρχή μιας νέας δημιουργικής φάσης για τη συνθέτρια ως ολοκληρωμένη πλέον τραγουδοποιό με πλήρη την ευθύνη όχι μόνο στο μουσικό μέρος των τραγουδιών της, αλλά και στο στιχουργικό, ακόμα και στο ερμηνευτικό. Στίχοι επίμονα ερωτικοί και συγκεχυμένοι που καταγράφουν αισθήματα και αισθήσεις μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο σημαδεμένο από τη μοναξιά της ανθρώπινης επικοινωνίας, τη χαμένη αθωότητα και την καταναλωτική μανία. Οι επιρροές από τη διάσημη ομόλογό της Laurie Anderson και την πρωτοποριακή της γραμμή είναι εμφανείς, χωρίς να υπερκαλύπτουν την αυθεντικότητα του δικού της ταλέντου. Τραγούδια ατμοσφαιρικά, ενίοτε σε μορφή αποσύνθεσης της φόρμας με σπαράγματα μελωδιών να διαπλέκονται με απλές πρόζες σε μια πανδαισία ηχοχρωμάτων από τη δεξιοτεχνική χρήση των πλήκτρων.

Βασική ερμηνεύτρια του υλικού είναι η ίδια, ενώ συμμετέχουν στα φωνητικά ο Θάνος Σταθόπουλος, ο Κλέων Αντωνίου και ο ηθοποιός Νίκος Αϊβαλής. Ο Γιάννης Παλαμίδας  αποδίδει κάποια ειδικά εφέ με φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς. Το εξώφυλλο του δίσκου επίσης σχεδίασε η ίδια η συνθέτρια.

(c) CD | Lyra | 1984 | Πηγή: d58