Αντώνης Καλογιάννης: Και που λες Ευτυχία (1985)

Με το δίσκο "Και που λες Ευτυχία" που κυκλοφόρησε το 1985 από την Polydor, ο Αντώνης Καλογιάννης ολοκλήρωσε ένα τρίπτυχο πολύ εμπορικών προσωπικών δίσκων συνυπολογίζοντας τους κύκλους "Τα σημερινά" (1981) και "Μικρά ερωτικά" (1984) που σηματοδότησαν τη στροφή της καριέρας του προς το ελαφρολαϊκό εμπορικό τραγούδι με κυρίαρχη την ερωτική θεματολογία. Η απόπειρα αυτή ομολογουμένως στάθηκε πολύ πετυχημένη και απέφερε τους τρεις συνολικά χρυσούς δίσκους της μεγάλης του καριέρας.

Το άλμπουμ "Και που λες Ευτυχία" ακολουθεί την ίδια πετυχημένη συνταγή με ένδεκα χαμηλόφωνα μελωδικά τραγούδια ενορχηστρωμένα επιδέξια από τον μετρ του είδους Χάρη Ανδρεάδη. Ο δίσκος αυτή τη φορά είναι πολυσυλλεκτικός ως προς τη συμμετοχή των συνθετών που υπογράφουν τα τραγούδια. Αυτό ισχύει κυρίως για το πρώτο μισό του άλμπουμ, όπου έχουμε τρία τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη, γνωστού λαϊκού συνθέτη με τεράστιες εμπορικές επιτυχίες στο ενεργητικό του, αν και εδώ τα τραγούδια του είναι χαμηλών τόνων και γιαυτό ίσως δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα. Το εναρκτήριο τραγούδι ("Μου 'χες τάξει, Άννα"), όπου συμμετέχει και πάλι η Μαρινέλλα, έχει μουσική του Κώστα Χατζή και στίχους του Ξενοφώντα Φιλέρη και είναι από τα ωραιότερα του δίσκου με χαρακτηριστική την ενσωμάτωση μιας παλιότερης μελωδίας του συνθέτη ("Η καρδιά μου φύλλο φύλλο...") εν είδει ρεφρέν. Παρών και πάλι ο Δημήτρης Λάγιος με ένα τραγούδι, ενώ άλλο ένα έγραψε ο Αντώνης Πολίτης.

Το δεύτερο μέρος του δίσκου ανήκει αποκλειστικά στον συνθέτη Αλέξη Παπαδημητρίου με πέντε μελωδικά τραγούδια σε στίχους της Ιφιγένειας Γιαννοπούλου και της Ρόνης Σοφού, από τα οποία ξεχώρισε το ομότιτλο τραγούδι, μια καλογραμμένη τρυφερή στιγμή ερμηνευμένη με απόλυτη εκφραστικότητα από τον Αντώνη Καλογιάννη. Συνολικά ο δίσκος ακούγεται ευχάριστα, χωρίς πάντως να φτάνει στα επίπεδα των δύο προηγούμενων.

(c) CD | Polydor | 1985 | Πηγή: d58