Ο Στράτος Διονυσίου τραγουδάει Άκη Πάνου (1984/85)

Επιμένοντας λαϊκά θα ήθελα σήμερα να σταθούμε σε μια μεγάλη συνεργασία δύο αυθεντικών λαϊκών καλλιτεχνών, οι οποίοι διέγραψαν μια σπουδαία προσωπική διαδρομή στο ελληνικό πεντάγραμμο, αλλά η συνάντησή τους πιθανότατα αποτέλεσε και μια κορύφωση για τον καθένα στην καριέρα του.

Μιλώ για τον ξεχωριστό λαϊκό τραγουδοποιό Άκη Πάνου (1933-2000) και τον εμβληματικό λαϊκό ερμηνευτή Στράτο Διονυσίου (1934-1990). Αμφότεροι - συνομήλικοι άλλωστε όντες - ξεκίνησαν να ηχογραφούν τραγούδια στα τέλη της δεκαετίας του '50 χτίζοντας μια στέρεη καριέρα με πολύ αργά βήματα, αφού χρειάστηκαν αρκετά χρόνια στο πάλκο, μέχρι την πλήρη καταξίωσή τους. 

Ο Στράτος έκανε τα πρώτα του βήματα ως ερμηνευτής ρεμπέτικων τραγουδιών που ηχογραφούνταν μαζικά σε νέες εκτελέσεις εκεί στο ξεκίνημα της δεκαετίας του '60. Οι δυο καλλιτέχνες βρέθηκαν να συνεργάζονται το 1968 κι αυτή η ευτυχής συνάντηση κράτησε ως το 1972 αποφέροντας καμιά 15αριά θαυμάσια λαϊκά τραγούδια. Στη συνέχεια ο Στράτος συνάντησε τον Μίμη Πλέσσα σε μια επίσης παραγωγική συνεργασία με επιστέγασμα το σπουδαίο λαϊκό τραγούδι "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" (1969), ενώ λίγο αργότερα η συμμετοχή του στο δίσκο "4.5.3" (1972) του Γιώργου Χατζηνάσιου απέφερε την επιτυχία "Αφιλότιμη". Ακολούθησαν οι δικαστικές του περιπέτειες, η φυλάκιση, η επανεκκίνηση και τελικά η απογείωση της καριέρας του στη δεκαετία του '80 με τεράστιες εμπορικές επιτυχίες μέχρι τον απροσδόκητο θάνατό του το 1990 στα 56 μόλις χρόνια του.

Έχοντας ηχογραφήσει ένδεκα συνολικά προσωπικούς δίσκους στην Columbia, ως επιστέγασμα η εταιρεία αποφάσισε να εκδώσει και μια συλλογή με τα μεγάλα τραγούδια της συνεργασίας του Στράτου Διονυσίου με τον Άκη Πάνου. Ο δίσκος περιλαμβάνει δεκατέσσερα τραγούδια, αλλά υπολογίζω πως είναι καμιά δεκαριά ακόμη διάσπαρτα σε διάφορους δίσκους του συνθέτη ή του τραγουδιστή, όπως το δυσεύρετο "Αν ήτανε κυρία" που είχε κυκλοφορήσει το 1970 σε 45άρι μαζί με το γνωστό "Χαρά σ' αυτόν που σ' έχει". Τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και αποτελούν κορυφαίες στιγμές στην καριέρα και των δύο, όπως τα: "Ήταν ψεύτικα", "Να είχα το κουράγιο", "Εγώ καλά σου τα 'λεγα", "Στο σταθμό του Μονάχου", "Του κόσμου το περίγελο", "Γιατί καλέ γειτόνισσα", "Και τι δεν κάνω". Όλα είχαν πρωτοκυκλοφορήσει στις 45 στροφές κατά την πενταετία 1968-1972. Στις δεύτερες φωνές ακούγονται η Χαρούλα Λαμπράκη και η Βούλα Γκίκα.

Σημειώνω ότι ο δίσκος εκδόθηκε σε βινύλιο το 1984 (κυκλοφόρησε όμως το 1985)* ενταγμένος στη σειρά Τα Χρόνια της Columbia ως τελευταίο μέρος της επανέκδοσης όλων των προσωπικών δίσκων του Στράτου Διονυσίου στη συγκεκριμένη εταιρεία κατά το διάστημα 1969-1979.

* Στον κατάλογο Δραγουμάνου ως έτος πρώτης κυκλοφορίας του δίσκου αναφέρεται το 1975.

(c) LP | EMI Columbia | 1984/85 | Πηγή: d58