Σκηνική δισκογραφία | Μάνος Λοΐζος: Ευδοκία (1971)

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός Μάνος Λοΐζος καταπιάστηκε περιστασιακά και με τον ελληνικό κινηματογράφο είτε γράφοντας εξολοκλήρου μουσική και τραγούδια, είτε συμμετέχοντας με μεμονωμένα τραγούδια του. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τραγούδια του γραμμένα για κάποια ταινία ή πρωτοακουσμένα στη μεγάλη οθόνη με άλλους ερμηνευτές στη συνέχεια πέρασαν στην επίσημη δισκογραφία κι έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Όπως και να το κάνουμε και όσο "επιλήψιμη" θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει τη συμμετοχή συχνά σε ταινίες ασήμαντες ή και χυδαίου περιεχομένου, αυτός ήταν ένας βασικός τρόπος βιοπορισμού πολλών παλιότερων δημιουργών, μιας και οι απολαβές τους από τις δισκογραφικές εταιρίες ήταν κατά κανόνα ισχνές.

Το 1965 λοιπόν έχουμε την πρώτη συμμετοχή του Λοΐζου στον ελληνικό κινηματογράφο με την ταινία "Μπετόβεν και μπουζούκι" του Ορέστη Λάσκου. Ένα χρόνο αργότερα συμμετείχε στις ταινίες "Αγάπη που δε σβήνει ο χρόνος" του Γιώργου Ζερβουλάκου και "Επιχείρησις Δούρειος Ίππος" του Τρέντυ Ρουμανά σε σενάριο Θανάση Βαλτινού. Το 1967 έγραψε μουσική για την "Τρούμπα '67" του Γρηγόρη Γρηγορίου, ενώ το 1969 για τις ταινίες του Ντίνου Δημόπουλου "Λεβεντόπαιδο" και τη "Νεράιδα και το παλικάρι". Το 1971 για τις "Διακοπές στην Κύπρο μας" του Ορέστη Λάσκου, την "Ιδιωτική μου ζωή" και "Πρόκληση" του Όμηρου Ευστρατιάδη και την "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού. Το 1972 έγραψε τραγούδια για την ταινία "Η Αλίκη δικτάτωρ" του Τάκη Βουγιουκλάκη, ενώ το 1975 συμμετείχε στην ταινία-ντοκουμέντο "Τα τραγούδια της φωτιάς" του Νίκου Κούνδουρου.

Απ' όλες αυτές τις κινηματογραφικές παρουσίες του η πιο ολοκληρωμένη δουλειά του Μάνου Λοΐζου καταγράφεται στην κλασική ταινία "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού, μια οριακή στιγμή στη διαμόρφωση και εξέλιξη του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Το soundtrack έχει εξ ολοκλήρου ορχηστρική μουσική με ελάχιστους φωνητικούς βοκαλισμούς και σκόρπιες φράσεις από τους διαλόγους. Τη φωνή της επώνυμης ηρωίδας ντουμπλάρει η Ελένη Ροδά, ενώ ακούγονται και οι φωνές του Μάνου Λοΐζου (στην "Προσευχή"), του Χρήστου Τσάγκα και του Αλέξη Δαμιανού. Συμμετέχει επίσης Στρατιωτική Μπάντα και χορωδία. Από τα θέματα του soundtrack ξεχωρίζει το εμβληματικό "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας" και το "Τσιφτετέλι", τα οποία σε νέα ενορχήστρωση αποτελούν κομμάτια του δίσκου "Να 'χαμε, τι να 'χαμε" (1972), όπου μάλιστα το δεύτερο απέκτησε και στίχους κι έγινε ο πασίγνωστος "Κουταλιανός".

(c) CD | Minos | 1971 | Remaster 2002 | Πηγή: d58