Ο "άλλος" Μικρούτσικος: Music for Two (1992)

Άλλος ένας εξαιρετικός δίσκος με υλικό από την "άλλη" όψη της μουσικής προσωπικότητας του Θάνου Μικρούτσικου. Ο τίτλος του, "Music for Two" (Μουσική για Δύο, που θυμίζει τον τίτλο "Όπερα για Έναν"), προσδιορίζει άμεσα τη μορφολογική δομή αυτών των συνθέσεων, καθώς πρόκειται για τρία έργα μουσικής δωματίου προορισμένα για δύο, διαφορετικούς κάθε φορά, ερμηνευτές (όργανα ή φωνή). Στη μουσική τους ουσία πρόκειται για συνθέσεις που αναπτύσσονται με τους αυστηρούς κανόνες της λόγιας μουσικής στη φόρμα του duo, δηλαδή της σονάτας για δύο όργανα, ενώ ταυτόχρονα υιοθετούν και αυτοσχεδιαστικά στοιχεία που αντλούνται από τη δεξαμενή της jazz μουσικής.

Ο δίσκος περιλαμβάνει τα εξής έργα:

α) Ντούο για βιολί και πιάνο, έργο γραμμένο το 1990 με πρώτους ερμηνευτές τον Δημήτρη Βράσκο στο βιολί και τη Νέλλη Σεμιτέκολο στο πιάνο. Αντιγράφω από το εσώφυλλο της έκδοσης: "...Στο έργο συνυπάρχουν διαφορετικά μουσικά στοιχεία, τα οποία δημιουργούν όμως ένα ομοιογενές και εξαιρετικά δραματικό σύνολο, τόσο από μουσικής πλευράς όσο και από εννοιολογικής. Μπορούμε να φανταστούμε ότι η «Μουσική για δύο» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια καθολική ερωτική εικόνα, όπου συνυπάρχουν με την ίδια ένταση, η ταύτιση και η απώθηση, η σύγκρουση και η ένωση, το βύθισμα και η ανύψωση, ο διαρκής διάλογος του αρσενικού και του θηλυκού".

β) Εικόνες για μέτζο σοπράνο και φλάουτο, ένας ασυνήθιστος συνδυασμός που γράφτηκε το 1984 και προέκυψε από το βασικό υλικό της μουσικής για το ποιητικό έργο του Paul Claudel «La Cantate a trios voix» (Καντάτα για τρεις φωνές). Όπως διαβάζουμε στο ένθετο, το έργο παρουσιάστηκε από το Nouveau Theatre de Belgique (Νέο Θέατρο του Βελγίου) και το σκηνοθέτη Henri Ronse (όπως και το έργο "Νύχτα με σκιές χρωματιστές" που αναφέραμε χθες) σε μια μικτή θεατρική-μουσική παράσταση για πέντε ερμηνευτές (τρεις ηθοποιούς, μία μεσόφωνο κι έναν φλαουτίστα). Στο διάστημα 1984-1989 το έργο παίχτηκε επανειλημμένα σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις (Βρυξέλλες, Λυών, Γενεύη, Λωζάνη κ.ά.) με μέτζο-σοπράνο τις Lucienne Van Deyck, Lieve Jansen και Judith Vindevogel και φλαουτίστες τους Johan Rycken και Marc Grauwels. Στην παρούσα ηχογράφηση το έργο ερμηνεύεται από τη Lieve Jansen και τον Johan Rycken. Παρά τη βαθιά θρησεκυτικότητα που χαρακτηρίζει το κείμενο του Κλοντέλ, το έργο ουσιαστικά κυριαρχείται από το ερωτικό συναίσθημα. Ακόμη και η επίκληση "Mon Dieu" στην πραγματικότητα έχει πάρει χαρακτήρα ερωτικής επίκλησης!

γ) Ντούο για άλτο σαξόφωνο και ηλεκτρικό μπάσο, σύνθεση του 1985, που αρχικά εκδόθηκε το 1986 ως μέρος του αναλογικού δίσκου "Duo for Alto Sax & Electric Bass-Opera for One", για τον οποίο έχουμε ήδη μιλήσει. Το έργο συμπεριλήφθηκε επίσης και στο δίσκο "Music Stories" (2003). Σολίστες ο David Lynch και ο Γιώργος Φακανάς.

Πάντως αξίζει να επισημάνουμε ότι, παρόλο που τα έργα ηχογραφήθηκαν σε διαφορετικές περιόδους και σε διαφορετικές περιστάσεις και ανάγκες, διακρίνονται για την ομοιογένεια του ύφους, αλλά και την αδιαφιλονίκητη δεξιοτεχνία κι εκφραστικότητα των έξι διαφορετικών ερμηνευτών.

(c) CD | Minos | 2002 | Πηγή: d58