Γιάννης Πουλόπουλος Νο.1 (1967)

Έφυγε λοιπόν κι ο Γιάννης Πουλόπουλος (1941-2020), ο αγαπημένος ερωτικός τραγουδιστής που μεσουράνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60 ερμηνεύοντας πάμπολλα υπέροχα κι αλησμόνητα τραγούδια. 

Είχε κάνει τις πρώτες του - ξεχασμένες πια - ηχογραφήσεις στην Columbia το 1962, αλλά η πρώτη μεγάλη του ώρα ήρθε την επόμενη χρονιά, όταν τον διάλεξε ο Μίκης Θεοδωράκης ως ερμηνευτή στο θεατρικό έργο "Η γειτονιά των αγγέλων" του Ιάκωβου Καμπανέλλη, όπου ερμήνευσε τρία τραγούδια, αν και αυτό δε στάθηκε αρκετό, για να εδραιωθεί η παρουσία του στη μεγάλη αυτή εταιρία, όπου τότε κυριαρχούσε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Γιαυτό κι αμέσως μετά ο Πουλόπουλος μεταπήδησε στη νεοσύστατη Lyra, όπου πραγματικά μεγαλούργησε ηχογραφώντας πανέμορφα τραγούδια με καταιγιστικούς ρυθμούς, πράγμα που σύντομα τον επέβαλε ως το βαρύ πυροβολικό της εταιρίας και ως τον εμπορικότερο Έλληνα τραγουδιστή στα πρώτα χρόνια της Επταετίας ως τις αρχές του '70. 

Διέθετε ασφαλώς εξαιρετικό φωνητικό ηχόχρωμα, αλλά είχε την τύχη κιόλας να βρεθεί στο πλάι κορυφαίων συνθετών της εποχής που του εμπιστεύτηκαν τα καλύτερα τραγούδια τους, όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Γιάννης Γλέζος, ο Λίνος Κόκοτος, ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Γιώργος Κατσαρός, αλλά και ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Μάνος Λοΐζος, ο Δήμος Μούτσης κι αργότερα ο Γιώργος Ζαμπέτας! Πάνω απ' όλους όμως ο Μίμης Πλέσσας, ο συνθέτης που οδήγησε τον τραγουδιστή στο αποκορύφωμα της καριέρας του είτε μέσα από τα κοσμαγάπητα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, είτε μέσα από αριστουργηματικούς κύκλους τραγουδιών με πιο χαρακτηριστικό τον εμβληματικό "Δρόμο" (1969). 

Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 εντάχθηκε στο δυναμικό της Minos και άρχισε να ηχογραφεί προσωπικούς δίσκους ερωτικού ρεπερτορίου με αρκετές διασκευές ξένων επιτυχιών, πράγμα που τον κράτησε στο προσκήνιο για κάμποσα χρόνια ακόμη, μέχρι που συνειδητά άρχισε να αραιώνει τις εμφανίσεις του, καθώς η φωνή του σταδιακά έχανε την παλιά της γλυκύτητα. 

Πάντως ο Γιάννης Πουλόπουλος ευτύχησε στη σπουδαία του καριέρα να ερμηνεύσει μεγάλα τραγούδια όλων των σημαντικών συνθετών που προαναφέραμε και να συμμετέχει σε μερικούς δίσκους αναφοράς του "έντεχνου" λαϊκού τραγουδιού, όπως: Η γειτονιά των αγγέλων (Μ. Θεοδωράκη, 1963), Ανθολογία Α' (Γ. Σπανού, 1967), Ανθολογία Β' (Γ. Σπανού, 1968), Η Ελένη του Μάη (Γ. Γλέζου, 1968), Ο δρόμος (Μ. Πλέσσα, 1969), Οι ώρες (Λ. Κόκοτου, 1969), 12 Τραγούδια του Λόρκα (Γ. Γλέζου, 1969), Μέρες του καλοκαιριού (Μ. Πλέσσα, 1970), Εμιλιάνο Ζαπάτα (Γ. Γλέζου, 1971), 11 Λαϊκά τραγούδια του Γιάννη Ρίτσου (Ν. Μαμαγκάκη, 1972), Θάλασσα πικροθάλασσα (Μ. Πλέσσα, 1973).

Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Γιάννη Πουλόπουλου κυκλοφόρησε το 1967 και περιλαμβάνει δώδεκα υπέροχα τραγούδια συγκεντρωμένα από τις 45 στροφές και ηχογραφημένα κατά το διάστημα 1965-1967. Ανάμεσά τους δυο εμβληματικά τραγούδια δύο κορυφαίων συνθετών, το αριστουργηματικό "Μη μου θυμώνεις μάτια μου" του Σταύρου Κουγιουμτζή που ανοίγει το δίσκο και το μυθικό "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" του Απόστολου Καλδάρα στον επίλογο. Έχουμε επίσης πανέμορφα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου ("Καράβια αλήτες", "Νύχτα μικρή αρχόντισσα"), του Γιάννη Σπανού ("Δε σου γύρεψα μαχαίρι", "Το άδειο σπίτι"), του Μίμη Πλέσσα ("Απόψε κάποιος θα χαθεί", "Έκλαψα χθες"), του Στέλιου Ζαφειρίου, δυο τρυφερές μπαλάντες του ίδιου του Πουλόπουλου, καθώς κκι ένα από τα πρώτα πρώτα τραγούδια του Δήμου Μούτση ("Το κορίτσι μου στ' άστρα").

(c) LP | Lyra | 1967 | πηγή: d58