Ο σκηνικός Θεοδωράκης: Ιππής (1980)

Κλείνουμε εδώ αυτό το εκτενές (συμπληρωματικό) αφιέρωμα στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη για τον κινηματογράφο και το θέατρο με ένα εξαιρετικό δείγμα θεατρικής του μουσικής για την αριστοφανική κωμωδία "Ιππής",* ένα έργο της πρώιμης περιόδου του μεγάλου κωμωδιογράφου που διδάχθηκε στα Λήναια του 424 π.Χ. αποσπώντας το πρώτο βραβείο παρά τις αιχμηρές πολιτικές του αναφορές. 

Με το έργο αυτό ο ποιητής στηλιτεύει τους δημαγωγούς που εκείνη την εποχή είχαν κυριαρχήσει στην εμπόλεμη Αθήνα, ενώ μαίνονταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Ο τίτλος του οφείλεται στο χορό των Iππέων, δηλαδή της εύπορης τάξης που μαζί με τους αριστοκρατικούς είχαν βάλει στο στόχαστρό τους τον διαβόητο δημαγωγό της εποχής Κλέωνα.

Το 1979 το έργο ανέβηκε από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και παίχτηκε στην Επίδαυρο τον Αύγουστο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη και μετάφραση Γιώργου Σκούρτη με πρωταγωνιστές τους Γιώργο Αρμένη, Βάσο Ανδρονίδη, Στέφανο Κυριακίδη και Γιάννη Μόρτζο. 

Τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης καταθέτοντας ένα από τα πιο απολαυστικά θεατρικά του soundtrack, ευφάνταστο, γεμάτο μπρίο και διονυσιακή εξωστρέφεια, με συνεχείς ρυθμικές εναλλαγές και έξοχη ενορχήστρωση. Περιλαμβάνει είκοσι λαϊκά χορικά διανθισμένα με σύντομες αφηγηματικές γέφυρες σε κείμενα του συνθέτη που τις αποδίδει ο Γιώργος Λαζάνης. Τραγουδά όλος ο θίασος, ενώ στα σολιστικά μέρη ακούγονται οι τραγουδιστές Πέτρος Πανδής, Γιάννης Θωμόπουλος και Κώστας Τσαπέκος. Σπουδαίοι μουσικοί συμβάλλουν στο άριστο αποτέλεσμα, όπως ο Σπύρος Καζιάνης (φαγκότο), ο Σωτήρης Ταχιάτης (βιολοντσέλο), ο Ανδρέας Ροδουσάκης (κοντραμπάσο), ο Βαγγέλης Μπουντούνης (κιθάρα), οι Νίκος και Γιώργος Λαβράνος (κρουστά), ο Τάσος Καρακατσάνης (πιάνο). Παίζει επίσης πιάνο και ο νεαρότατος και άσημος ακόμη Σταμάτης Κραουνάκης. Φυσικά διευθύνει ο Μίκης Θεοδωράκης. Ένα παραγνωρισμένο αριστούργημα μιας ανεξάντλητης μουσικής ιδιοφυίας!

(c) 2CD | Panivar 1980 | Legend 2010 | Πηγή: d58

* Διευκρινίζω ότι η ορθογραφία των πρώιμων έργων του Αριστοφάνη (Δαιταλής, Αχαρνής, Ιππής) ακολουθεί την παλιά ιωνική γραφή, αντί της τυπικά ορθής κατά την αττική διάλεκτο κατάληξης -εις (Ιππείς).