Νίκος Μαμαγκάκης, Federico Garcia Lorca: Του έρωτα και του πάθους (1983)

Η σχεδόν τριαντάχρονη συνεργασία του μεγάλου συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη με τη δισκογραφική εταιρεία Lyra απέφερε και τον κύριο κορμό του πολυσήμαντου έργου του, κυρίως στο πεδίο του τραγουδιού, όπου κατέθεσε μεγάλο κομμάτι του ασυγκράτητου δημιουργικού του οίστρου (Ερωτόκριτος, Εκδρομή, Μπολιβάρ, Ερωφίλη, Συλλογή 1, Αγωνιστές της Λευτεριάς, 11 Λαϊκά τραγούδια του Γιάννη Ρίτσου, Σκλάβοι πολιορκημένοι, Νέος Ερωτόκριτος, Κέντρο διερχομένων, Εαρινή συμφωνία, Μυστικά τραγούδια).

Ανάμεσα στα έργα αυτά περιλαμβάνεται και μια ξεχωριστή δουλειά του πάνω στο έργο του εμβληματικού Ισπανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Federico Garcia Lorca (1898-1936), εξαιρετικά δημοφιλούς στη χώρα μας με πολλαπλές μάλιστα μελοποιήσεις ποιημάτων του από πληθώρα Ελλήνων συνθετών, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Γλέζος και ο Χρήστος Λεοντής. Μάλιστα ο Μαμαγκάκης είχε ήδη από το 1969 καταπιαστεί με τον ποιητή ενορχηστρώνοντας αριστοτεχνικά έναν αγαπημένο κύκλο τραγουδιών που είχε μελοποιήσει πολύ όμορφα ο Γιάννης Γλέζος.

Το 1983 λοιπόν εκδόθηκε από τη Lyra ο δίσκος "Του έρωτα και του πάθους" με δεκατρία τραγούδια που προέρχονται από μια ευρεία συλλογή παραδοσιακών ισπανικών τραγουδιών, τα οποία συγκέντρωσε και εναρμόνισε με πολύ απλό τρόπο ο ίδιος ο Λόρκα, πιθανόν με τη βοήθεια του μεγάλου Ισπανού συνθέτη και φίλου του Manuel De Falla. Είναι παλιά τραγούδια που υμνούν το ερωτικό πάθος σε όλες του τις εκδοχές κι έτσι προέκυψε και ο ελληνικό τίτλος του δίσκου, τον οποίο έδωσε ο Μαμαγκάκης, αν και η μεταφράστρια των στίχων στα ελληνικά Αγαθή Δημητρούκα είχε σοβαρές αντιρρήσεις, γιατί δε θεωρούσε καν ερωτικά αυτά τα τραγούδια! Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος που σε μια παλιότερη προσωπική μου συνομιλία μαζί της δεν έκρυψε την αντιπάθειά της για τον Έλληνα συνθέτη!

Πάντως ο Νίκος Μαμαγκάκης με την αδιαμφισβήτητα ευρύτατη μουσική του παιδεία και γνώση προσέγγισε με πολύ ιδιαίτερο τρόπο το υλικό προσπαθώντας να του δώσει την απαιτούμενη στιβαρότητα που απουσίαζε από τις απλές μελωδίες του πρωτοτύπου. Ουσιαστικά κράτησε μόνο τη μελωδική βάση κι έκανε μια καινούργια εναρμόνιση προσθέτοντας εισαγωγές και εξόδια και μια ενορχήστρωση με πλημμυρίδα ηχοχρωμάτων. Η Νένα Βενετσάνου, στο ξεκίνημα ακόμη της καριέρας της, απέδωσε με το απαιτούμενο πάθος και ένταση τα τραγούδια. Βέβαια ο ανήσυχος συνθέτης πολλά χρόνια αργότερα, το 2008 για λογαριασμό της δισκογραφικής του εταιρείας Ιδαία, επανήλθε στο έργο επιλέγοντας διαφορετικούς ερμηνευτές και συγκεκριμένα τον Τάση Χριστογιαννόπουλο και τη Ναταλί Ρασούλη, θεωρώντας ότι έτσι πετύχαινε την ιδανική απόδοση των ιδιαίτερων αυτών τραγουδιών.

(c) LP | Lyra | 1983 | Πηγή: d58