Συμπληρώνονται σήμερα 13 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο στις 17 Απριλίου 2011 του σπουδαίου ερμηνευτή και τραγουδοποιού (και ηχολήπτη και παραγωγού) Νίκου Παπάζογλου (1948-2011), ο οποίος έγινε γνωστός στα τέλη της δεκαετίας του '70 με τη συμμετοχή του στους "Αχαρνής" (1977) του Διονύση Σαββόπουλου και στην "Εκδίκηση της γυφτιάς" (1978) και "Τα δήθεν" (1979) του Νίκου Ξυδάκη, ενώ η επόμενη δεκαετία στάθηκε η πιο λαμπρή φάση της καριέρας του μέσα από μια σειρά προσωπικών δίσκων και κυρίως μέσα από την άμεση επαφή του με το ευρύ κοινό οργώνοντας απ' άκρη σ' άκρη την Ελλάδα με τις ιστορικές του πλέον συναυλίες.
Παρόλο που είναι δεδομένο ότι ο Νίκος Παπάζογλου αποτελεί την πιο χαρακτηριστική συναυλιακή παρουσία των τελευταίων δεκαετιών και σε πλήρη αντίθεση μ' αυτό που συμβαίνει με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες, η δισκογραφική καταγραφή των ζωντανών εμφανίσεών του είναι ελάχιστη, αφού μόλις το 1991 η Lyra εξέδωσε ένα και μοναδικό live του καλλιτέχνη με λιγοστά ζωντανά δείγματα από μια συναυλία του στο Λυκαβηττό στις 30 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Μόλις δέκα τραγούδια συνιστούν το σώμα του δίσκου με τραγούδια κυρίως χορευτικά, συνθέσεις δικές του, αλλά και της Βάσως Αλλαγιάννη, του Πέτρου Βαγιόπουλου και του Γιώργου Ζήκα από τους δίσκους: "Χαράτσι" (1984), "Μέσω νεφών" (1986), "Πότε Βούδας, πότε Κούδας" (1986), "Σύνεργα" (1990). Το εναρκτήριο τραγούδι "Η αγάπη η δική μου" ακούγεται για πρώτη φορά σ' αυτό το δίσκο. Ανάμεσα στους μουσικούς είναι και ο Σωκράτης Μάλαμας με την κιθάρα του.
(c) CD | Lyra | 1991 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου