Σάββατο 13 Απριλίου 2024

Ο Θάνος Μικρούτσικος τραγουδά Μικρούτσικο (1998)

Σαν σήμερα, στις 13 Απριλίου 1947, γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους και πολυδιάστατους Έλληνες συνθέτες της μεταπολεμικής περιόδου με έργο ποιοτικά και ποσοτικά τεράστιο που μάλιστα κατάφερε να ξεπεράσει και τα όρια της ελληνικής επικράτειας. Είναι ο Θάνος Μικρούτσικος (1947-2019), ένας δημιουργός που άφησε βαριά κληρονομιά έχοντας καταπιαστεί με όλα τα πεδία της μουσικής τέχνης, από το απλό τραγούδι ως τις σύνθετες μορφές της αυτοσχεδιαστικής και avant-garde μουσικής.
Από το ξεκίνημα της δισκογραφικής του δραστηριότητας ο Θάνος Μικρούτσικος συνήθιζε αραιά και πού να ερμηνεύει και ο ίδιος κάποια τραγούδια του επιδεικνύοντας την εκφραστικότητα που απαιτούν οι συνθέσεις του, έστω κι αν δε διέθετε ασφαλώς την τυπική καλλιφωνία ενός ερμηνευτή κι επιπλέον ούτε την καθαρή άρθρωση των φράσεων με κείνο το χαρακτηριστικό ψεύδισμα στην εκφορά του "σ". Επίσημα το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε ήταν η "Μπαλάντα για τους ασφαλίτες" σε ποίηση Βολφ Μπίρμαν (μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ) από τα "Πολιτικά Τραγούδια" (1975). Ακολούθησαν αρκετές ακόμη ερμηνείες του στις επόμενες ηχογραφήσεις του στη Lyra (Φουέντε Οβεχούνα, Μουσική πράξη στον Μπρεχτ), αλλά σε άλλες εταιρείες κατά τις δεκαετίες του '80 και '90, όπως στο "Εμπάργκο" (1982) για τη CBS, "Όσο κρατάει ένας καφές" (1989), "Γραμμές των οριζόντων" (1991) και "Συγγνώμη για την άμυνα" (1992) για τη Minos.
Το 1998 η ΕΜΙ συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μέρος από αυτό το σκόρπιο υλικό σε μια συλλογή με τίτλο "Ο Θάνος Μικρούτσικος τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο" που περιλαμβάνει συνολικά ένδεκα τραγούδια με τη φωνή του συνθέτη κι έναν οργανικό επίλογο ("Κι αυτό κακόηθες, παιδιά"), όπου ο συνθέτης δίνει ρεσιτάλ στο πιάνο σε ένα εντυπωσιακό αυτοσχεδιαστικό κρεσέντο από το δίσκο "Αραπιά για λίγο πάψε..." (1983). Ανάμεσα στα τραγούδια αυτά ξεχωρίζουν τέσσερις στιγμές που προσωπικά τις τοποθετώ στις ακρώρειες της συνθετικής τέχνης του μεγάλου δημιουργού. Το πρώτο ("Για το φτωχό Β.Β.") προέρχεται από τον κύκλο "Μουσική πράξη στον Μπρεχτ" (1978) και βασίζεται σε ποίηση του Bertolt Brecht με ελληνική απόδοση του Πέτρου Μάρκαρη. Ακολουθούν το αριστουργηματικό "Κακόηθες μελάνωμα" σε ποίηση Άλκη Αλκαίου από το δίσκο "Εμπάργκο" (1982), το εμβληματικό "Οι εφτά νάνοι στο S/S Cyrenia" σε ποίηση Νίκου Καββαδία από τις "Γραμμές των οριζόντων" (1991), πιθανότατα το πιο πολυπαιγμένο τραγούδι του συνθέτη με πολλαπλές ερμηνευτικές παραλλαγές, και τέλος το "Σιντάρτα" σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, ένα δυνατό τραγούδι που για πρώτη φορά συμπεριλήφθηκε στην παρούσα συλλογή και παραπέμπει στο ομότιτλο λογοτεχνικό αριστούργημα του Hermann Hesse.


(c) CD Collection | Lyra, CBS, Minos | EMI | 1998 | Πηγή: d58

1 σχόλιο:

Ιωάννης Παραδιας είπε...

Αν και η φωνή του τεχνικά δεν είναι ιδιαίτερα καλή , η ερμηνεία αυτών των τραγουδιών από τον ίδιο είναι αριστούργηματικη.Νομιζω ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να ερμηνεύσει με αυτόν τον τρόπο αυτά τα τραγούδια.