Μετά την πρώτη ολοκληρωμένη του δουλειά στην Columbia με τον ενδιαφέροντα δίσκο "Χαλάλι σου ζωή", ο συνθέτης Λυκούργος Μαρκέας άλλαξε στρατόπεδο και βρέθηκε στο περιβάλλον της Minos, η οποία εκείνη την εποχή αποτελούσε το αντίπαλο δέος και ήταν μια ραγδαία ανερχόμενη δύναμη με κορυφαία ονόματα συνθετών και ερμηνευτών στο οπλοστάσιό της. Εκεί ο Μαρκέας θα παραμείνει ως τον πρόωρο θάνατό του ηχογραφώντας τους δύο καλύτερους προσωπικούς του δίσκους ("Ανθρώπινα και καθημερινά", "Νυχτώνει ξημερώνει"), αλλά κυρίως τροφοδοτώντας με πάμπολλα ελαφρολαϊκά σουξέ την προσωπική δισκογραφία πολλών πρωτοκλασάτων τραγουδιστών (Γιάννης Καλατζής, Γιάννης Πάριος, Λίτσα Διαμάντη, Τόλης Βοσκόπουλος, Θέμης Ανδρεάδης και άλλοι).
Το 1973 λοιπόν εκδόθηκε ο δεύτερος προσωπικός δίσκος του δημιουργού με τίτλο "Ανθρώπινα και καθημερινά" που περιλαμβάνει δώδεκα ελαφρολαϊκά τραγούδια σε στίχους του Πυθαγόρα, με τον οποίο συμπορεύτηκε τα επόμενα χρόνια, ενώ ήταν μοιραίο να φύγουν νωρίς από τη ζωή και οι δυο την ίδια χρονιά (1979). Ο δίσκος αυτός νομίζω πως έκανε μεγάλη αίσθηση τον καιρό εκείνο και ανέδειξε μεγάλα σουξέ καθιερώνοντας αμέσως τον συνθέτη στην πρώτη γραμμή των δημιουργών του καλού εμπορικού τραγουδιού. Προσωπικά μάλιστα θεωρώ ότι αυτός είναι ο πιο ωραίος από τους μόλις τρεις προσωπικούς δίσκους που μας έδωσε όλους κι όλους στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '70, αλλά παραδόξως είναι και ο μόνος που δεν επανεκδόθηκε ποτέ ψηφιακά!