Χθες είχαμε τα γενέθλια της κορυφαίας σύγχρονης στιχουργού μας, της Λίνας Νικολακοπούλου, η οποία γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1957 και βρίσκεται στο προσκήνιο με αδιάλειπτη παρουσία από το 1981, όταν και μας έδωσε τα πρώτα της διαπιστευτήρια στο δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη Καλά είναι κι έτσι, αλλά και στο άλμπουμ Σκουριασμένα χείλια της Βίκυς Μοσχολιού, όπου και πρωτοσυναντήθηκε με τον σταθερό επί δεκαετίες συνοδοιπόρο της Σταμάτη Κραουνάκη, με τον οποίο έχει γράψει τη δική της πολύ δυναμική ιστορία στο ελληνικό πεντάγραμμο. 45 χρόνια ήδη στο ελληνικό τραγούδι έχει συνεργαστεί με τους πάντες: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Σπανός, Σταμάτης Κραουνάκης, Γιώργος Χατζηνάσιος, Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Καλδάρας, Νίκος Αντύπας, Δημήτρης Παπαδημητρίου και πολλοί άλλοι. Κι έχει αφήσει στο διάβα της βαθιές πατημασιές με πολλά μεγάλα τραγούδια που είναι ήδη κλασικά, ενώ η πρωτότυπη χρήση της ελληνικής γλώσσας έχει δημιουργήσει κάμποσα ευφυή λεκτικά σχήματα που έχουν περάσει στο καθημερινό μας λόγο.
Ως ένα μικρό αφιέρωμα στην επέτειο αυτή διάλεξα ένα ξεχωριστό δίσκο που κυκλοφόρησε το 2002 από τη Heaven. Τίτλος του: Οπωσδήποτε παράθυρο. Τι το ξεχωριστό έχει αυτός ο δίσκος; Όχι, δεν είναι μόνο τα ωραία τραγούδια που περιέχει, ούτε οι ξεχωριστοί στίχοι της Νικολακοπούλου, ούτε τα πολλά μεγάλα ονόματα ερμηνευτών που είναι μαζεμένα εδώ. Είναι κάτι άλλο που θα ήθελα μ' αυτή την ευκαιρία να επισημάνω: Όπως ξέρουμε, στα παλιότερα χρόνια (κυρίως στη δεκαετία του '60) ένας κύκλος τραγουδιών είχε την υπογραφή του συνθέτη, ο οποίος ήταν το πρώτο όνομα στο εξώφυλλο, ενώ συνήθως συγκέντρωνε στίχους ενός ή περισσότερων στιχουργών μαζί με μια ομάδα ερμηνευτών. Αργότερα (από τις αρχές της δεκαετίας του '70) πρωταγωνιστής άρχισε να γίνεται ο ερμηνευτής, ο οποίος παρουσίαζε τις δικές του προσωπικές πλέον δουλειές συγκεντρώνοντας τραγούδια διαφόρων συνθετών. Ένα τραγούδι όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία κι ενός τρίτου ισοδύναμου συντελεστή, του στιχουργού! Πάντα ο κορυφαίος στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος διακήρυσσε την αδικία που υφίσταται συστηματικά ο στιχουργός που σπάνια μνημονεύεται και πάντως το όνομά του έχει δευτερεύουσα θέση σε μια δισκογραφική δουλειά. Λίγοι είναι οι στιχουργοί που μπόρεσαν να διεκδικήσουν μια αξιοπρεπή θέση δίπλα στους συνθέτες και τους ερμηνευτές, όπως ένας Νίκος Γκάτσος, ένας Λευτέρης Παπαδόπουλος, ένας Μάνος Ελευθερίου και μερικοί ακόμη ίσως. Κανείς όμως δεν είχε καταφέρει να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, όπως ήταν κάποτε ο συνθέτης ή αργότερα ο ερμηνευτής κι ούτε φυσικά εκδόθηκε ποτέ ένας κύκλος τραγουδιών, όπου να φιγουράρει το όνομα του στιχουργού με μεγάλα γράμματα στο εξώφυλλο. Ιδού λοιπόν η πρωτοτυπία του δίσκου Οπωσδήποτε παράθυρο. Είναι πιθανότατα ο μοναδικός δίσκος της ελληνικής δισκογραφίας, όπου το πρώτο όνομα ανήκει στο στιχουργό! Γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κύκλο δέκα τραγουδιών της Λίνας Νικολακοπούλου που μελοποίησαν δύο συνθέτες και ερμήνευσαν επτά τραγουδιστές!
Η μουσική λοιπόν των δέκα αυτών τραγουδιών είναι μοιρασμένη ισοδύναμα ανάμεσα σε δυο παλιούς - μακαρίτες πια - συνοδοιπόρους, τον Νίκο Αντύπα (1953-2022) και τον Γιάννη Σπάθα (1950-2019). Και οι δυο ξεπήδησαν μέσα από το ιστορικό ροκ συγκρότημα Socrates (Drunk the Conium) που έδρασε στη δεκαετία του '70, ο Σπάθας ως ιδρυτικό του μέλος και ο Αντύπας - μετά την περιπλάνησή του με διάφορα νεανικά σχήματα - ως όψιμο μέλος του συγκροτήματος. Αμφότεροι ανέπτυξαν σημαντική συνθετική δραστηριότητα, ενώ κατά καιρούς ασχολήθηκαν και με την ενορχήστρωση και συνεργάστηκαν με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Μαρκόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Σπανός, Σταμάτης Κραουνάκης, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Άλκηστις Πρωτοψάλτη και άλλοι. Η μουσική τους συνταιριάζει στοιχεία από τις ροκ καταβολές τους με ισχυρά δείγματα έντεχνης επεξεργασίας και χρήση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών οργάνων στην ενορχήστρωση.
Βασική ερμηνεύτρια του δίσκου είναι η Ελένη Βιτάλη. Συμμετέχουν επίσης ο Λαυρέντης Μαχαιρίστας, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, ο Μανώλης Λιδάκης, η Μελίνα Ασλανίδου και το σχήμα Σπείρα-Σπείρα. Αξίζει να σταθούμε στο μικρό αποκαλυπτικό σημείωμα που μας χαρίζει η στιχουργός στο βιβλιαράκι του δίσκου: "Τρία λεπτά, τέσσερα λεπτά, πέντε λεπτά διάρκεια το καθένα. Τόσο μικρός χρόνος κάθε τραγούδι, για να φωτίσει και να σώσει μία μόνο στιγμή απ' το μεγάλο ποτάμι του χρόνου που κυλάει συνεχώς κουβαλώντας τη ζωή μας κάθε μέρα σ' ένα άγνωστο ταξίδι και παράξενο. Τρία λεπτά, τέσσερα λεπτά, πέντε λεπτά, πολύ λεπτά σημεία που πρέπει να συνεργαστούν, να συντροφέψουν το 'να τ' άλλο σ' ένα κοινό σκοπό. Νότες, λόγια, φωνές, το αίσθημα, το μέτρο, μια παρέα. Οπωσδήποτε παράθυρο να βλέπω έξω να χαμογελώ".